Rozdział 12 [Smile]

- Cześć Ludmiła, cześć Marco - powiedziała Castillo dosiadając się wraz z Leonem do stolika przy którym siedziała dwójka przyjaciół.

- Hej - odpowiedziała radośnie.
- Jutro wyjeżdżamy na tygodniowy wyjazd - powiedziała z uśmiechem Castillo patrząc się na swoich przyjaciół.
- Violetta mamy dużo pracy - westchnęła blondynka.
- Tydzień urlopu nikomu nie zaszkodzi.
- Ale Leon mamy projekty do zrobienia - wtrącił Marco.

- Jak dobrze pamiętam to tym zajmuję się najczęściej ja i Violetta.
- Czyli nie macie wyjścia - oznajmiła radośnie Violetta - w sobotę wyjeżdżamy,
- Vilu - powiedziała niechętnie.
- Nie. Macie być w sobotę o dziewiątej pod moim domem - uśmiechnęła się, a następnie wraz z Leonem odeszli w stronę wyjścia.

(*•*)

- Hej Fran - uśmiechnięty podszedł do niej i pocałował ją w policzek.

- Cześć. Co ty taki zadowolony? - spojrzała na niego podejrzliwym wzrokiem.

- A nic.

- Mnie nie oszukasz. O co chodzi? - spytała ciekawa.

- W sobotę ja i moi przyjaciele wyjeżdżamy na urlop - oznajmił radośnie.

- Na ile?

- Tydzień - oznajmił bez zastanowienia patrząc w jej oczy.

Nagle ujrzał w nich smutek. Nie wiedział o co chodzi. Czemu tak nagle zmienił jej się humor na gorszy.

- To fajnie - powiedziała niechętnie.

- Ej Fran - zaczął gładzić ręką jej policzek - o co chodzi? - spytał czule.

- Będą za Tobą tęsknić - powiedziała nie patrząc mu w oczy.

- Francesca przecież wyjeżdżam tylko na tydzień. To nie wieczność - uśmiechnął się delikatnie,

- Ehh - westchnęła - będę tęsknić.

Spojrzała w jego zielone oczy w których zawsze tonęła. Teraz nie było inaczej. Przybliżyła się, żeby pocałować go w policzek, ale on w ostatnim momencie obrócił głowę i jej usta wylądowały na jego ciepłych i miękkich ustach. Momentalnie brunetce zrobiło się ciepło na sercu. Kiedy się od siebie oderwali Cauviglia spojrzała na niego zaciekawiona.

- Czemu mnie pocałowałeś? - spytała ciekawa patrząc w jego piękne oczy.

- Bo tego chciałem - uśmiechnął się.

- Co z tym zrobimy?

- Ja bym to powtórzył - powiedział uwodzicielsko.

Dziewczyna bez zastanowienia wpiła się w wargi szatyna. Było jej tak dobrze. Od początku podobał jej się Verdas. Według niej miał cudowny charakter, wygląd. Po prostu ideał. Wplotła ręce w jego włosy, a on położył ręce na jej biodrach. Ich pocałunek był delikatny, a zarazem namiętny. Po oderwaniu stykali się czołami.

- I widzisz co ty ze mną robisz? Teraz będę jeszcze bardziej tęskniła.

- Kochanie wrócę zanim się obejrzysz - uśmiechnął się.

- Dla mnie ten tydzień to cała wieczność.

- Zobaczysz szybko zleci. - powiedział pewnie - Francesco zostaniesz moją dziewczyną? - spytał niepewnie.

- Jasne - delikatnie pocałowała go w usta.

- Ale najlepiej na razie nikomu nie mówmy. Castillo cię nie lubi i potem może mi rzucać kłody pod nogi i robić problemy - powiedział zniesmaczony.

- Spokojnie skarbie. Rozumiem - powiedziała czule - nikomu nie powiem.

(*•*)

Hejoł ;D

Tak wiem ;D

Zabijecie mnie ;D

Czekam na to, aż przyjdziecie z łopatami xD

Leoncesca ^^

Cieszycie się? ;D

Bo ja bardzo ;D

Co jak co, ale lubię tą parę ;D

Czytasz - komentujesz - motywujesz <3

~~~~

Zapraszam <3

http://enjoy-your-life-and-never-give-up.blogspot.com/

http://smile-and-never-lose-hope.blogspot.com/

~~~~

Do następnego <3

Adios misiaki <3