Rozdział 13 [Smile]

Szatynka wraz ze swoją przyjaciółką oraz Marco czekali na Verdasa. Po chwili jego czarny samochód podjechał pod jej dom. Wszyscy wstawili swoje walizki do auta. Castillo oczywiście zajęła miejsce obok swojego szefa, a z tyłu usiedli Ferro i młody Verdas. Cała czwórka zaczęła rozmawiać co u nich. Leon nie wspomniał o swoim związku z Francescą. I nawet nie zamierzał tego robić. Wiedział, że przez to między nim, a Castillo byłby wielki konflikt. I wiadome było kto by wygrał wojnę..

(*•*)

Po paru godzinach byli na miejscu - we Włoszech. Dziewczyny były zachwycone. Nie mogły oderwać wzroku od pięknych miejsc. Kiedy wysiedli z samochodu uderzyła ich fala gorąca. Wzięli swoje walizki i udali się w stronę wejścia do hotelu. Kiedy weszli do środka Leon udał się do recepcji, a reszta usiadła na kremowych kanapach. Castillo zaczęła się rozglądać. Było tu pięknie. Na różowych ścianach wisiało pełno wspaniałych obrazów, Niedaleko stał stolik na którym był postawiony wazon z czerwonymi różami. "Chciałabym tu kiedyś zamieszkać" - przeleciało jej przez głowę. Po chwili podszedł do nich zezłoszczony Leon.

- Co się stało Leon? - spytał Marco patrząc na niego zaciekawionym wzrokiem.

- Dali nam dwa pokoje.

- To chyba dobrze prawda?

- No tak, ale dali nam dwa pokoje z łóżkami dwuosobowymi - odpowiedział drapiąc się po karku.

- Nie martw się tym Leon - Ja wezmę pokój z Tobą, a Ludmiła z Marco - uśmiechnęła się.

- Czemu? - spytała podejrzliwie Ferro.

- Bo ja się boję ciemności, a przy Leonie będę czuć się bezpiecznie - wymyśliła na szybko.

- Ludmiła nie róbmy problemów - powiedział Marco - Chodźmy do pokoi - oznajmił ciągnąc za sobą walizkę swoją i Ferro.

Blondynka podążyła za nim.

- Dobry pomysł z tymi pokojami - szepnęła mu do ucha zadowolona.

(*•*)

- Po co wzięłaś tyle ciuchów? - oznajmił zdziwiony patrząc na jej otwartą walizkę.

- Muszę mieć się w co ubrać.

- Ale jesteśmy tu tylko na tydzień - zaśmiał się.

- Noi co, ale musi mi starczyć ubrań. - oznajmiła biorąc rzeczy do przebrania - idziemy dziś gdzieś? - spytała ciekawa.

- Jeśli chcesz to oczywiście. My pójdziemy gdzieś we dwójkę, a oni pójdą gdzie indziej, żeby spędzić razem czas - oznajmił zadowolony.

- Ty jednak nie jesteś taki głupi - zaśmiała się.

Podszedł do niej i położył ręce na jej biodrach.

- Odwołaj to - powiedział z uśmiechem.

- Nie - zachichotała.

Verdas zaczął ją łaskotać. Po chwili można było usłyszeć bardzo głośny śmiech dziewczyny.

- Leon przestań - mówiła przez śmiech.

- Jestem głupi? - spytał z uśmiechem na ustach.

- Nie - powiedziała  nadal się śmiejąc.

Leon przestał ją łaskotać.

- Grzeczna dziewczynka - zaśmiał się - Idziemy?

- Jasne. Pójdę się przebrać i możemy iść - oznajmiła z uśmiechem, a następnie z ciuchami w rękach udała się do łazienki.

(*•*)

Hejoł <3

Przychodzę do was z kolejnym rozdziałem ;D

Cieszycie się? ;D

Tak wgl to na początku planowałam, żeby Fran z nimi pojechała, ale odpuściłam ;D

Chyba byście mnie zabiły jakby z nimi pojechała XD

Akcja dalej się rozwija ^^

Czytasz - komentujesz - motywujesz <3

~~~~
Zapraszam was bardzo serdecznie do odsłuchania mojego nowego nowego coveru ;)
Mam nadzieję, że, choć trochę wam się spodoba ;)

~~~~

Zapraszam <3

http://enjoy-your-life-and-never-give-up.blogspot.com/

http://smile-and-never-lose-hope.blogspot.com/

~~~~

Do następnego <3

Adios misiaki <3