Capitulo 29 [Amor que sobrevivira todo]

"Może nie wystarczę, ale będę tuż obok, prócz Ciebie nie ma mnie dla nikogo."

- Leoś! - powiedziała Megan wchodząc do pokoju.

- Co chcesz?

- Porozmawiać.

- Dwa lata temu tak bez pożegnania wyjechałaś, a teraz chcesz rozmawiać?

- Masz mi to za złe?

- Bardzo - powiedział prosto z mostu.

- Leon przepraszam.

- Myślałem, że jesteśmy.. myliśmy przyjaciółmi.

- Bo nadal jesteśmy - złapała go za ręce.

- Gdybyś była moją przyjaciółką to zachowałabyś się inaczej.

- Zmieniłam się.

- Nie wierzę Ci.
- Powoli wszystkich tracę - powiedziała ze łzami w oczach.
- Megan nie płacz.
Chłopak niepewnie ją przytulił, a ona się w niego wtuliła. Cieszyła się. 
1. Zdobyć jego zaufanie. - Zadanie wykonane.
- Opowiadaj co u Ciebie - powiedziała po oderwaniu.
- A nic ciekawego. Po staremu. A u Ciebie?
- Pomieszkałam sobie trochę w Buenos Aires. Ale postanowiłam wrócić. - powiedziała uśmiechnięta.
Nagle do pokoju weszła Violetta. Od razu z niego wyszła i wróciła do swojego. Leon natychmiast za nią pobiegł zostawiając Megan.
- Violuś..
- Wyjdź stąd Leon.
- Ale czemu?
- Ja chciałam z Tobą porozmawiać i przeprosić, ale ty najwyraźniej wolisz spędzać czas z tamtą dziwką. Wracaj do niej.
- Zazdrosna?
- Nie. - skłamała.
- To daj mi buziaka.
- Niech ona Ci da.
- Violetta uwierz, że kocham tylko Ciebie. Jesteś moją księżniczką. A Megan to tylko moja przyjaciółka.
- Nagle tacy przyjaciele jesteście?! Nie chcę z Tobą rozmawiać! Wyjdź stąd!
- Nie.
- Leon!
Siedemnastolatek podszedł i przytulił szatynkę. Ona zaczęła się wyrywać, ale kiedy nie dało to żadnego skutku to przestała i wtuliła się w niego. Po jej policzkach zaczęły spływać łzy.
- Violu nie płacz.
- Ale ja się boję, że Cię stracę.
- Nie dopuszczę do tego.
- Każdy tak mówi. - powiedziała smutna.
- Ale ja nie jestem "Każdy". Kocham Cię i mógłbym zrobić dla Ciebie wszystko.
- Nie trzeba wszystko.
- Tylko co?
- Tylko mnie kochaj..
Powoli zaczęli się do siebie przybliżać. Kiedy mieli się pocałować do pokoju weszła Francesca. Para szybko oderwała się od siebie.
- Emm.. chyba przeszkodziłam.
- Nie Fran. Ja już idę. - uśmiechnął się.
Kiedy zielono - oki wyszedł brunetka usiadła na łóżku.
- Opowiadaj - powiedziała z uśmiechem na ustach.
- Ale o czym? - próbowała udawać, że o niczym nie wie.
- No o Tobie i Leonie.
- No.. my.. jesteśmy razem.
- Aaaaaa! Gratuluję!
- Dziękuję.. Cieszę się, że już wróciłaś - uśmiechnęła się.

♥♥♥

Hejoł ziomeczki <3 :D

Jak widzicie NA RAZIE jest Leonetta ;D

Z naciskiem na "na razie" ;D

Jak widzicie Fran wróciła ;D

Cieszycie się? ;d

Dobra ja kończę bo... Szkoła ;C xD

Czytasz - komentujesz - motywujesz <3

Do następnego <3

Adios misiaczki <3