Capitulo 30 [Amor que sobrevivira todo]

"Nie oceniaj mnie po przeszłości. Już w niej nie żyję..."

- Angie, Pablo cieszę się, że wróciliście - powiedziała tuląc ich do siebie.

- Tęskniliśmy za Tobą.

- Ja za wami też - uśmiechnęła się - Angie mam do Ciebie sprawę, a właściwie pytanie.

- Jakie?

- Czemu tamta suka musi z nami mieszkać?

- Megan?

- Niestety.

- Jej mama spytała czy może z nami zamieszkać. Zgodziłam się. 

- Proszę powiedz, że żartujesz.. - powiedziała błagalnie

- Nie żartuję.

- Nie może ona mieszkać gdzie indziej?

- Nie.

Szatynka nie miała ochoty rozmawiać ze swoją ciocią. Spojrzała na nią złym wzrokiem i poszła do pokoju. Nie mogła uwierzyć w to wszystko. Kiedy wszystko było dobrze to nagle pojawiła się jedna osoba która może wszystko zniszczyć. Nienawidziła jej z całego serca. Chciała żeby ten koszmar jak najszybciej się skończył. Ale wiedziała, że to tak szybko nie nadejdzie. Niestety.. Musi być silna.

***

Siedemnastolatka przemierza drogę do szkoły z słuchawkami w uszach. Muzyka. Uspokaja ją kiedy ma te gorsze dni i pociesza kiedy ma te lepsze. Jest to jej drugi świat w którym mogłaby zamknąć się na zawsze. Jej niebieska sukienka w białe grochy delikatnie powiewa na wietrze. Na jej ustach widnieje szeroki uśmiech. Chce żeby wszystko było idealnie. Po około piętnastu minutach dociera do szkoły. W szatni zdejmuje swoje buty i zakłada kapcie które są przeznaczone do chodzenia po szkole. Oddaje worek, a następnie idzie w stronę planu lekcji żeby zobaczyć w której sali ma zajęcia. Nagle czuje jak czyjeś ręce oplatają ją w pasie. Od razu wiedziała kto to. Odwróciła się i tak jak przypuszczała ujrzała Leona. Zielono - oki delikatnie pocałował ją w policzek.

- Hej księżniczko.

- Cześć - powiedziała uśmiechnięta.

- Co u Ciebie?

- Wspaniale bo jesteś przy mnie.

- Kocham Cię.

- Ja Ciebie też.

Para wzięła się za ręce i udali się w stronę sali do fizyki. Kiedy byli pod klasą zaczęli czekać na nauczycielkę której Castillo już pierwszego dnia szkoły nie polubiła. No, ale cóż. Trudno lubić osobę która jest wredna, nigdy się nie uśmiecha i zachowuje się źle wobec uczniów. Od razu widać, że pracuje tu z przymusu. Kiedy przyszła bez słowa otworzyła drzwi i wpuściła uczniów do środka. Leon i Violetta usiedli razem w ostatniej ławce. Wyjęli z plecaka książki oraz piórnik i położyli przedmioty na ławce.
- Dzień dobry. Do waszej klasy doszła jeszcze jedna osoba. Jest to Megan Venta.
Kiedy Violetta to usłyszała nie mogła w to uwierzyć. Nie spodziewała się tego. W drzwiach pojawiła się ona - jej najgorszy wróg.
- Proszę usiądź.
Wykonała polecenie nauczycielki. Brązowo - oka nie mogła w to uwierzyć. Nie mogła się skupić. Nagle zobaczyła, że Leon podaje jej zgiętą karteczkę papieru. Odgięła ją. "Wszystko w porządku?". Od razu mu odpisała "Tak". "Kłamiesz" "Wszystko dobrze. Nie martw się"

♥♥♥

Hejoł moi kochani <3

Tak prezentuje się rozdział 30 ;D

Mam do was decydujące pytanie.

Chcielibyście nową historię?

Oczywiście tą też bym pisała.

Ale na tą nową mam trochę pomysłów.

Nie będzie taka jak inne.

Będzie taka bardziej nietypowa (?)

Nwm czy to tak można nazwać.

Ale jeśli bym zaczęła pisać nową historię to pewnie nie byłoby One Shota na 100 tys. wyś.

Ale według mnie to lepiej żeby była historia niż OS.

A na 100 tys. bym zrobiła konkursik na One Shot ;)

Co o tym sądzicie?

Macie do wybrania jedną kategorię z dwóch ;)

Bo jeśli nie to ja wybiorę ;)

A) horror.

B) Horror połączony z przygodówką.

Które chcecie? ;)

Bo ta moja historia zaczyna się robić tak jak każda inna.

Wybór należy do was ;)

Kocham was ♥

Czytasz - komentujesz - motywujesz <3

Do następnego <3

Adios kochani <3