Capitulo 19 [Amor que sobrevivira todo]

"Po co kłamać, skoro wystarczy mówić prawdę, by nam nie uwierzono?"

Rozdział dedykuję Andźelice <3

- Obejrzymy może jakiś film? - zaproponował Leon.

- Czemu nie - uśmiechnęła się.

Znajomi przenieśli się do salonu w którym zaczęli wybierać film.

- Horror?

- Wolałabym komedię.

- Okey to wybieraj.

- Może "Wszystko i od razu"?

- Może być.

Chłopak wziął od blondynki płytę i włożył do odtwarzacza. Oboje usiedli na kanapie i zaczęli oglądać.
Po około dwudziestu minutach przestali interesować się filmem i zaczęli rozmawiać. Czuli się wspaniale w swoim towarzystwie. Nagle ich spojrzenia się spotkały. Zaczęli się do siebie przybliżać. Kiedy ich usta były niebezpiecznie blisko złączyli swoje usta w pocałunku który oboje zaczęli pogłębiać. Nagle usłyszeli trzask drzwi. Natychmiastowo się od siebie oderwali i spojrzeli w tamtą stronę.

- Co wy tu robicie? - spytał Leon.

- Ja chyba wam przeszkadzam.. ja już pójdę - powiedziała blondynka.

- Ludmiła zostań.

Blondynka ostatni raz spojrzała na Leona po czym wyszła.

- My.. chyba przeszkodziliśmy. Jak coś to będziemy na górze - powiedział Marco i trzymając Violettę za rękę udali się na górę. 

Zły Leon udał się do swojego pokoju. Położył się na łóżku i zaczął wpatrywać się w sufit. Ona jest z Marco?! Nie mógł w to uwierzyć. Jego najlepsza przyjaciółka jest w związku z jego znienawidzonym bratem. Mimo, że nie mógł w to uwierzyć to niestety musiał to zaakceptować. Nagle usłyszał pukanie do drzwi. Kiedy powiedział "proszę" do jego pokoju weszła Violetta ubrana w fioletową pidżamkę.

- Można? - spytała z delikatnym uśmiechem.

- Czemu nie powiedziałaś mi, że chodzisz z Marco? - spytał prosto z mostu.

- Bo nie pytałeś. A czemu Ty nie powiedziałeś, że masz dziewczynę? - położyła się obok szatyna na łóżku i się w niego wtuliła.

- To nie jest moja dziewczyna.

- Wyglądało to zupełnie inaczej.

- Nie wierzysz mi?

- Wierzę.

- Moi rodzice prosili, żeby Ci przekazać, że przyjadą dwa dni później.

- Czemu?

- Nie wiem.

Przyjaciele porozmawiali jeszcze z godzinę, a potem (tradycyjnie ^^ XD) zasnęli w swoich objęciach.

♥♥♥

Hejo moi kochani <3

Teraz to już chyba naprawdę zabijecie XD

Za tą Marlettę i Leomiłę XD

Boję się was O_o XD

Ha ha ;D

Pocałunek Leomiły ^^

Cieszycie się? :D

Widzę jak się cieszycie :D ^^

Ale ja mam super obserwatorów :D

Madzia, Ewelinka i Mary pewnie już z łopatami idą O_o XD

Rozdział krótki bo.. bo tak :D

Bo piszę go prawie o 2 w nocy i nie mam, ani ochoty, ani siły pisać dłuższego :D XD

A i tak macie za dobrze bo macie rozdziały codziennie :D ^^ XD

Ale w rok szkolny się to pewnie zmieni xD

Bo idę do 1 gimnazjum ;C

I po pierwsze chcę mieć dobre oceny, 

a po drugie będę zaczynała lekcje o około 11, a kończyła około o 17 ;/

Masakra ;/

Ale jak będę miała czas to chętnie będę dla was pisała <3

Bo blog jest moim drugim domem, światem, a wy jesteście moją małą rodzinką <3

Kocham was <3

Czytasz - komentujesz - motywujesz <3

Do następnego <3

Adios misiaczki <333