Capitulo 5 [Amor que sobrevivira todo]

"Chciałabym cofnąć parę rzeczy, wymazać, ale się nie da. Chciałabym zniknąć na jakiś czas, choć wiem, że to niemożliwe."

Strasznie zła Violetta wstała i z obrzydzeniem spojrzała na swoje brudna ubrania. Nagle usłyszała za swoich pleców śmiech. Natychmiast się odwróciła w stronę z której dobiegał ten "dźwięk". Ujrzała tego samego chłopaka który przyszedł na nią na dworzec. A ten kretyn co tu niby robi? 

- Z czego się śmiejesz? - spytała zła
- Z Ciebie. - powiedział  znowu się zaśmiał.
- Jesteś idiotą.
- Ale słodkim idiotą.
- Nienawidzę Cię.
- Wiem, że mnie lubisz.
- Pomarzyć zawsze można. Ehh.. co ty tu niby robisz?
- Przyszedłem pomóc twojemu wujkowi.
- I ty niby będziesz przychodził tu codziennie.
- Może codziennie nie, ale będę przychodził - oznajmił z uśmiechem.
I jeszcze czego?! Nie wytrzymam z tym idiotą, ani minuty dłużej.
- Ugh! Nie mam zamiaru z Tobą rozmawiać.
Dziewczyna zaczęła iść w stronę domu.
- Ej! Viola!
- Czego?
- Do twarzy ci z tym gównem.
O nie. Tego już za wiele.
Dziewczyna podeszła do szatyna i wtarła mu to w twarz, a następnie odeszła z uśmiechem do domu. Weszła do domu, zdjęła buty i bez słowa udała się do pokoju. Kiedy była na schodach zatrzymał ją głos Angie.
- Violu co Ci się stało?
- Nie ważne. Jak coś to będę na górze.
Nie jest moją mamą. Nie muszę się jej tłumaczyć.
Natychmiastowo udała się do łazienki w której zdjęła swoje brudne ubrania i wrzuciła je do kosza z brudnymi rzeczami. Kiedy była już naga wzięła szybki prysznic. O kurde.. zapomniałam wziąć ubrań.. Owinęła się ręcznikiem po czym wyszła z łazienki i podeszła do szafy w celu wybrania ubrań. Nagle usłyszała dźwięk otwierania drzwi. Spojrzała w tamtą stronę i ujrzała szatyna.
- Wyjdź stąd!
- Nie złość się - powiedział z uśmiechem!
- Będę się złościła bo tu jesteś! Wynocha!
Nie czekała na odpowiedź tylko jak najszybciej poszła do łazienki. Ubrała się w przygotowane ubrania oraz zrobiła lekki makijaż. Kiedy wyszła z pomieszczenia na jej łóżku wciąż siedział chłopak.
- Czy ja Ci przypadkiem nie mówiłam, że masz stąd wyjść?
- Może mówiłaś, może nie.
- To mówię Ci jeszcze raz. Wyjdź stąd!
- Nie złość się bo Ci zmarszczki wyskoczą.
-.- Zaraz zrobię mu krzywdę.
- To mów po co tu przyszedłeś i spadaj.
- Angie mnie prosiła, żebym Ci wytłumaczył wszystko odnośnie szkoły.
- Czemu akurat Ty?
- Bo będziesz chodziła ze mną do jednej klasy.
O nie!
- Ty chyba żartujesz?!
- Nie. Nie żartuję.
- Gorzej już chyba być nie może.
- Wiesz, że im szybciej Ci wytłumaczę tym szybciej sobie pójdę?
- No dobra.. gadaj.

♥♥♥

Hola chicas/chicos <3

Tak się prezentuje rozdział 5 <3

Mam nadzieję, że wam się podoba <3

jest was już 62 <3

Rozdział dedykuję moim nowym czytelniczkom <3

Mili i Claudii White <3

Czytasz - komentujesz - motywujesz <3

Do następnego <3

Adios ziomeczki <3