Capitulo 17 [Amor que sobrevivira todo]

"Najsmutniejsze oczy to te, w których zgasła nadzieja."

Rozdział dedykuję Julci (Julson Verdas Horan) <3

Nie zabij mnie za Marlette xD

- Ja.. będę Twoją dziewczyną - powiedziała z uśmiechem.
- To wspaniale - na jego ustach pojawił się ogromny uśmiech.
Marco zbliżył się do szatynki po czym delikatnie ją pocałował.
- Zapraszam Cię na randkę - powiedział po oderwaniu.
- Mm super. Gdzie i kiedy?
- Niespodzianka i.. masz na przygotowanie się godzinę.

- No dobrze. To do zobaczenia później - pocałowała go w polik, a następnie udała się do pokoju Leona.
Kiedy weszła do środka zastała go czytającego książkę.
- Cześć - uśmiechnęła się promiennie.
- Cześć Violu.
Odłożył książkę na półkę. Wstał z łóżka i podszedł do swojej przyjaciółki i pocałował w policzek.
- Leeeeooś - powiedziała ze słodką minką - pomożesz mi?
- W czym? - spytał zaciekawiony.
- Bo mam dziś randkę i... mógłbyś mi pomóc w przygotowaniu się.
- O nie..
- Leoś.. no proszę.
- Ehh.. muszę?
- Nie, ale możesz pomóc swojej Najlepszej przyjaciółce.
- No dobrze, ale robię to pierwszy i ostatni raz.
- Super - powiedziała z uśmiech na ustach i go przytuliła.
- Tiaa.. ja też się cieszę.
- Nie marudź tylko chodź ze mną.
Violetta pociągnęła go za rękę do swojego pokoju. Szatyn usiadł na łóżku, a dziewczyna podeszła do szafy z której wyciągnęła dwie sukienki.
- Która? Czerwona czy krwista? - spytała pokazując mu ciuchy.
- Ale Violu.. one są takie same.
- Wcale nie. Nie znasz się. To która?
- Ta po prawej.
- Okey to bierzemy tą po lewej.
- Nie zrozumiem logiki kobiet - westchnął.
- Nie musisz.
- I całe szczęście.
Podeszła do szafy i wyjęła dwie pary butów.
- Które szpilki?
- Te po lewej.
- Dobry wybór. No dobrze, więc teraz idę się przebrać.
- Możesz się przebierać tu - powiedział z uśmiechem.
- Hahaha zapomnij. Zaraz wracam.
Dziewczyna udała się do łazienki w której przebrała się w wybrane rzeczy. Zrobiła sobie delikatny makijaż i ułożyła włosy. Po jakimś czasie wyszła z łazienki.
- I jak? - spytała niepewnie.
- Wyglądasz ślicznie - powiedział Leon wpatrując się w szatynkę.
- Dziękuję - powiedziała, a na jej twarzy pojawiły się rumieńce.
- Ślicznie się rumienisz.
- Leon przestań bo będę wyglądała jak burak.
- No dobrze.. życzę udanej randki. 
- Dziękuję.
- Ja wracam do pokoju. Pa Violu.
Chłopak pocałował dziewczynę w policzek, a następnie wyszedł z pokoju. W drzwiach minął się z Marco. Brunet podszedł do dziewczyny i pocałował ją w usta.
- Cześć skarbie.. gotowa?
- Chyba tak - powiedziała z uśmiechem.
Zakrył jej oczy, a następnie zaczął ją prowadzić do miejsca w którym miała odbyć się ich randka.

♥♥♥

Hola chicas/chicos <3

Madziu, Julciu, Ewelinko, Mary i reszto moich czytelników nie zabijcie mnie za Marlette xD

Ha ha ;D

Madziuś pewnie już idzie do mnie w stroju ninjy xD

Kto mnie obroni? ;C xD

Pewnie za tą Marlette nikt by mnie nie obronił xD

Leoś taki dobry przyjaciel ^^

Czytasz - komentujesz - motywujesz <3

Do następnego <3

Adios misiaczki <3